طراحی معماری پایدار با بهره گیری از اصول معماری خانه های سنتی ایران

معماری پایدار که در بناهای سنتی ایران وجود دارد، با شاخصه هایی چون توجه به ویژگی های اقلیمی، عوامل اقتصادی،عوامل اجتماعی و فرهنگی عجین میباشد. در معماری سنتی ایران ساختمان براساس فرهنگ و هویت قومی ایرانی شکلگرفته است و هیچگاه نوع پلان بر خلاف باورهای دینی و عقیدهای و جغرافیایی پایه گذاری نشده اند.در گذر زمان به خاطرناملایمات اجتماعی و دور شدن جوامع از ارزشهای اجتماعی خودی و بومی، معماریهای دیگری حاکم شدندکه سرتاسرمشکل بودند، جوامع در جستجوی علت و راه حل برای آن مشکلات بحث پایداری و معماری پایدار را پیشنهاد کرده است.چه بسا که معماری سنتی مصادیق بارز و دلنشینی برای معماری پایدار باشد. هدف تحقیق حاضر این می باشد که اصولمعماری سنتی که با مولفه های معماری پایدار تطبیق دارد و شیوههای احیاء و دوباره به کارگیری آنها تدوین گردد. روشپژوهش این نوشتار مبتنی بر تحلیل توصیفی و مطالعات کتابخانه ای است. نتایج پژوهش نشان داد: مهمترین اصل،همسازی و تطابق کالبد این اصول سنتی با جغرافیای منطقه و جنبه اجتماعی آنهاست. علاوه بر آن، در یک جمعبندیتکنیک ها و فنون بکار رفته در خانههای سنتی ایران، کارآیی استفاده از این فنون و ابعاد پایداری خانه ها با کاربرد این فنون آورده شده که میتوان از آنها به عنوان مبنایی در راستای تعریف الگوی مسکن پایدار ایرانی بهره جست. معماری سنتی ایران دارای ویژگیهای منحصر به فردی است که ضمن توجه به مسائل زیبا شناختی و حفظ محیط زیستپاسخگوی نیازهای اقلیمی هر منطقه نیز بوده است. فنون و قواعد معماری به کار رفته در ابنیه سنتی بسیاری از مفاهیمنوین در عرصه معماری پایدار را به وضوح در خود جای داده است. با توجه به اهمیت مسئله ی پایداری در عصر حاضرپژوهش پیرامون بافتهای سنتی دارای این شاخصه ضرورت پیدا میکند.

Keywords:

پایداری , معماری پایداری , معماری سنتی , بافت سنتی