مضامین نقوش وکتیبه های بنایی در مناره های دوره سلجوقی (نمونه موردی چهار مناره مسجد جامع کاشان، مناره مسجدپامنار زواره،مسجدجامع ساوه وتاریخانه دامغان)
Publish place: The Second International Conference on Architecture, Civil Engineering, Urban Planning, Environment and Horizons of Islamic Art
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 262
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICACU02_0486
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1401
Abstract:
عصر دوره سلجوقی یکی از اثرگذارترین دورانهای هنر اسلامی است که موجب تحوالت بسیاری در هنر و معماری ایران شده است . در این دوره معماری بناهای مذهبی اهمیت ویژه ای می یابد و ساخت مناره های منفرد در کنار مسجد به عنوان نماد مذهبی و نشانه شهر قرار می گیرد . مناره های سلجوقی ایران از عناصر مهم معماری اسلامی از نظر حکمی ، فرم معماری ، سازه و تزئینات هستند که در این چهار حوزه، به بررسی و تحقیق نیاز دارند.با توجه به اینکه طرح، ساخت و تزئینات مناره های سلجوقی از شاهکارهای معماری ایران بوده، این مقاله به بررسی چهار مناره مسجد جامع کاشان، مناره مسجدپامنار زواره، مسجدجامع ساوه وتاریخانه دامغان و تحلیل مقایسهای تزئینات آجری شامل نقوش هندسی و کتیبه های آنها پرداخته است و سعی بر این شده که به این سوالات، اهداف بنا و تغییرات شکلی مناره های اولیه تا دوره سلجوقی چیست ؟ چهار مناره مهم دوره یادشده، مسجد جامع کاشان، مناره مسجدپامنار زواره، مسجدجامع ساوه وتاریخانه دامغان، دارای چه کتیبه ها و تزئینات آجری هستند؟ چه مفاهیمی در این تزیینات مناره های یاد شده نهفته است ؟؛ پاسخ داده شود. روش تحقیق مقاله ، به صورت روش تفسیری - تاریخی بوده و سپس با رویکرد تحلیلی به مقایسه تزئینات چهار مناره از نظر کتیبه ها و نقوش و جایگاه آنها پرداخته است . علاوه بر بررسی مقالات مربوط و کتب و اسناد با برداشت از بناهای یادشده، نقشه و نمای تزئینی مناره های مذکور و سپس جدول مقایسهای تزئینات آنها ارائه میشود. در نهایت ، علاوه بر دستیابی به اهداف بنا و تغییرات شکلی مناره های اولیه تا دوره سلجوقی و مقایسه تزئینات آنها و مفاهیم نهفته در تزیینات ، جایگاه هریک در بخشهای اصلی مناره مشخص و مدل تحلیلی جهت مطالعات آتی پیشنهاد میشود.
Keywords:
Authors
حمیدرضا بنی انصاری
دا نشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی کاشان
محمدرضا عطایی همدانی
دکترای معماری و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی کاشان