بررسی راهکارهای طراحی معماری بر کاهش اثرات جزایر حرارتی در شهرها

شهر و شهرنشینی به عنوان بزرگترین مصرف کننده انرژی و منابع طبیعی به شمار می روند و اقلیم جهان در حال تغییر و زمین در حال گرم شدن است . این امر به علت رشد گازهای گلخانه ای در اتمسفر زمین ناشی از فعالیت های صنعتی و استفاده از سوخت های فسیلی برای تامین انرژی و توسعه شهرها است و الگوی توسعه شهرها نتیجه خود را در افزایش مصرف انرژی از طریق گسترش شبکه های حمل و نقل ، حجم های ساختمانی و .... نشان داده است . مصرف انرژی شهرها باعث شده ۳۰ تا ۸۰ درصد گازهای گلخانه ای از محدوده درونی شهرها ساطع شود و حداکثر آسیب پذیری در مناطق شهری و برای ساکنان آنها از طریق بالا رفتن دمای هوا رخ دهد، این افزایش دما باعث ایجاد و تشدید جزایر حرارتی (بالا رفتن درجه حرارت مناطق شهری نسبت به مناطق حاشیه ای و روستاها) در شهرهای بزرگ و صنعتی شده و متعاقب آن نتایج منفی برای جامعه و محیط زیست از جمله افزایش مصرف انرژی و آلودگی محیط زیست را به همراه داشته است .در این پژوهش با استفاده از نتایج تحقیقات در مورد کاهش اثر جزایر حرارتی شهری و عوامل طراحی معماری موثر در این روند، به شناسایی راهکارهایی مختص طراحان معمار در جهت مقابله با آن پرداخته می شود. جزایر حرارتی در مقیاس بزرگ بیشتر مربوط به نحوه شهرسازی است ولی در مقیاس کوچکتر، اصول و قواعدی وجود دارد که می تواند در جهت کنترل آن موثر باشد. کنترل انرژی تابشی خورشید، استفاده و هدایت مناسب جریان باد و ایجاد رطوبت در فضا اصول اصلی در این راستا هستند که شامل راهکارهایی بر معماری ساختمان و منظره اطراف آن خواهند بود که در این پژوهش مورد بررسی قرار می گیرند.

Keywords:

راهکارهای طراحی معماری , جزایر حرارتی , آسایش فیزیکی , مصرف انرژی .