طراحی دانشکده علوم وفنون آتش نشانی درشهرکرج بارویکردطراحی مشارکتی

امروزه بر خلاف سوانح با منشاء طبیعی ، حوادث و سوانح با منشاء انسانی طیف گسترده تری از امور نامطلوب محیطی را شامل می گردد.این موضوع به همراه آمار و ارقام دهه های اخیر ، توجه ویژه به رویکرد علمی را به حوادث انسان ساخت ضروری می سازد. تکنولوژی اطفاء و جلوگیری از ایجاد حریق و حوادث به صورت دائمی در حال پیشرفت و تغییر بوده و این امر مستلزم بهره مندی آتش نشانان از علم روز می باشد. این مسئله هنگامی بیشتر نمود می یابد که بدانیم رویکردهای سنتی آموزشی به صورت تجربی ، در بیشتر نقاط دنیا تقیبار منسوخ شده و آموزش های ایمنی و امدادی با نگرش علمی مدرن مورد توجه قرار گرفته است . ایجاد یک محیط آموزشی مناسب و مجهز برای دستیابی به این امر لازم و ضروری به نظر می رسد تا تاسیسات طراحی و ساخته شده در این مجموعه ، تامین کننده نیازهای کالبدی برای تعلیم آتش نشانان و بالا بردن سطح کیفی ایمنی جامعه در برابر خطرات حریق و حوادث باشد. هدف از احداث دانشکده علوم و فنون آتش نشانی ، آموزش آکادمیک آتش نشان های کشور با ایجاد امکانات مورد نیاز برای این منظور می باشد که حداکثر مفاهیم پایداری طرح درآن لحاظ شده باشدوحداکثراستفاده ازانرژی های نو با اصل خودکفایی درتامین انرژی درآن بعمل آمده باشد. برای تشخیص روند طراحی می توان از الگوی مشارکت گیری در طراحی بهره جست . استفاده از مشارکت کاربران در روند طراحی سبب می شود که آنان بتوانند محیط مناسب و دلخواه خود را برای معمار شرح داده و معمار مطابق با نظرات و پیشنهادات آن ها و در راستای دانش معماری ، هماهنگی میان این دو را میسر سازد.

Keywords:

دانشکده , آموزش , حریق , معماری پایدار طراحی , مشارکتی