طراحی مجموعه طبیعت گردی کودکان با رویکرد ارتقای خلاقیت و ارتباط بیشتر با طبیعت

زمین بازی یکی از مهمترین فضاها برای توسعه فعالیت های اجتماعی و تعامل کودکان با یکدیگر است . تعامل کودکان با یکدیگر زمینه ساز اصلی رشد مهارت های شناختی در کودکان است . ارائه محیطی برای یاد گیری و ایجاد چنین فرصت هایی به کودکان حائز اهمیت است . بهترین و دائمی ترین نوع آموزش یادگیری با تجربه عملی است . فضاهای باز فرصتهای گوناگونی برای تجربیات محیطی به کودکان ارائه میدهند. زنجیر ایجاد شده بین کودک و محیط در چنین تجربیاتی کودکان را نسبت به محیط اطرافشان حساس تر خواهد کرد. این مسئله نقشی مهم در آگاهی محیطی کودکان در آینده ایفا خواهد کرد. با توجه به رشد شهرنشینی و مشکلات حضور در طبیعت ، کودکان روز به روز از امکان تعامل با طبیعت بیشتر محروم می شوند. طبیعت این امکان را برای کودکان فراهم می کند که تجربیات مختلفی را کسب کنند، با دیگر موجودات زنده و گیاهان آشنا شوند و به دلیل آرامش موجود در طبیعت ، بتوانند در فضای آرامتری ، به توسعه و تقویت مهارتهای خود بپردازند. در سالهای اخیر، مسئله مجموعه های طبیعت گردی ، به عنوان فضاهایی که در دل شلوغی شهر، محیطی شبیه به طبیعت واقعی را برای کودکان فراهم می کند، مورد توجه قرار گرفته است . در این پژوهش از رویکرد کمی و کیفی و همچنین استراتژی های توصیفی و تحلیلی استفاده شده است . در بخش تحلیل محتوا از منابع اسنادی و کتابخانه ای مانند کتب ، مقالات و پژوهش های مختلف در این زمینه استفاده شد. همچنین با توجه به ماهیت پژوهش و مخاطبین این پژوهش ، بخش دیگری از داده ها از طریق گردآوری مطالعات به روش پرسشنامه انجام شده است .