بررسی نقش خلاقیت در معماری مشارکتی و جمعی در آفرینش فضاهای معماری و شهری

معماری از جرگه هنرهایی است که بیش از سایر حرفه ها و هنرهای مصنوعه با کالبد و روح مردم در ارتباط است . اثر معماری ، چه در قالب مکانی برای زندگی (خانه ) و چه ابنیه عمومی شهر، مخاطبی جز مردم ندارد.خلاقیت یک فرآیند ذهنی است ، مرکب از ابتکار و قدرت انعطاف پذیری که هدف آن تولید یک محصول ارزشمند ، کاربردی و نوآورانه است . زندگی پیچیده امروزی ، هر لحظه در حال نو شدن است و خلاقیت ، ضرورت استمرار زندگی فعال، انسان برای خلق نشاط وپویایی در زندگی نیازمند نوآوری و ابتکار است تا انگیزه تنوع طلبی خود را ارضا کند. امروزه مفهوم مشارکت در ضمینه های مختلفی کاربرد دارد که غالبا در مورد مسایل جامعه شناسی مورد استفاده قرار میگیرد. در آفرینش فضاها مفهومی چون معماری مشارکتی مناسب ترین رویکرد طراحی معماری است . رویکرد مشارکتی در بحث طراحی شهری و برنامه ریزی شهری هم مطرح و مورد کاربرد است . هدف این پژوهش نشان دادن جایگاه خلاقیت در معماری و نقش آن در معماری مشارکتی و جمعی جهت خلق فضاهای معماری و شهری است و از آنجا که فرایند طراحی مبتنی بر پرورش خلاقانه بوده و این تفکر هدفمند با بهره گیری از روش های خلاقانه در صدد ارائه پاسخ به مسئله بر می آید.این پژوهش با استفاده از روش های خلاقیت و تاثیر آن در معماری مشارکتی میتواند نتایج موثری در راستای اعتلای زندگی ساکنان به همراه داشته باشد. بدین منظور در پژوهش حاضر به روش توصیفی -تحلیلی و با اخذ و گرداوری اطلاعات از طریق روش جمع آوری اسنادی به بررسی ادبیات موضوع ، خواهد پرداخت .

Keywords:

خلاقیت , معماری مشارکتی , معماری جمعی , طراحی معماری و شهری