واکاوی رویکردها و مولفه های معماری پایدار در طراحی ساختمان های دوستدار محیط زیست

تحقق سیاست های جهانی و ملی ، موقعیت های عمده ای برای تجدید نظر در استفاده از زمین ، انرژی و محیط زیست ارائه می دهد تا بدینوسیله بتوان سکونتگاه هایی را ایجاد کرد که نه تنها زندگی مطلوب و با کیفیت را برای نسل حاضر و نسل های آینده تامین کند بلکه پایداری کره زمین و روح انسانی را نیز تضمین نماید. با به کارگیری تجربیات، علوم و فنون نهفته در دل طبیعت و زدن پل دوستی بین انسان و محیط اطراف به کمک معماری ، می توان اثری خلق کرد که از جنس محیط است و با محیط درآمیخته خواهد شد. هدف از معماری پایدار، اهمیت دادن به زندگی انسان ها و حفظ و نگهداری از آن در حال و آینده، کاربرد مصالحی که چه در هنگام تولید و یا کاربری و حتی تخریب با محیط خود همگن و پایدار باشند، حداقل استفاده از انرژی های سوختی و حداکثر بکارگیری انرژی های طبیعی ، حداقل تخریب محیط زیست ، بهبود فیزیکی و روانی زندگی انسان ها و کلیه موجودات زنده و هماهنگی با محیط طبیعی می باشد. حال با توجه به آنکه محیط زیست به دلیل بدتر شدن وضعیت ناشی از مصرف بی رویه انرژی همواره در حال تغییر است . با این حال به علت رشد جمعیت به ساختمان های مسکونی و تجاری نیازمندیم . به همین دلیل است که داشتن ساختمان های دوستدار محیط زیست بسیار مهم و حیاتی می باشد. این بدین معنی است که نیازمند بناهایی هستیم که با انرژی های تجدیدپذیر کار کنند و اثرات کربن آن ها بر روی محیط زیست کمتر باشد. حال این مقاله بر آن است تا با ارائه ی راهکارهایی اساسی ، گامی مهم در جهت ارتقاء و بهره وری موثر از طراحی بناهایی که به نوعی دوستدار محیط زیست و هم راستا با الگوهای زیست محیطی می باشند بردارد. روش این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و رویکردی توصیفی دارد. نتایج به دست آمده از این پژوهش با هدف معماری پایدار به اصلاح رابطه ی بین طراحی و اجرای ساختمان ها و محیط زیست می پردازد.

Keywords:

معماری پایدار , راهبردهای پایدار , طراحی ساختمان , محیط زیست