ماهیت استعلایی امر خیر و امر زیبا در آرای توماس آکویناس

قرون وسطی دوره درخشان کلیسا و آبا کلیسا با ظهور فیلسوفی چون توماس آکویناس، دیدگاه مسیحیت را با ادغام فلسفه به سمتی هدایت کرد که در خدمت کلیسا و تعالیم مسیح و غایت آن دستیابی به کمال و سعادت آدمی باشد. قدیس توماس آکویناس یکی از چهرههای پیشگام این دوره، صاحب آثار درخشانی است که می توان از دل آنها، گزاره های فلسفی پایه ای و درخشانی در حوزه زیبایی شناسی تبیین کرد. در این میان امر زیبا و امر خیر در تفکر آکویناس پس از تعاریف متعدد از دیدگاه های مختلف هر کدام در نهایت به عنوان صفات فرامقوله ای مطرح شده و وجود آنها به وجود خدا نسبت داده می شود. این مقاله ، در پی یافتن پاسخ سوالاتی از قبیل تبیین دیدگاه آکویناس از زیبایی و خیر و اینکه چه نسبتی میان زیبایی با خیر وجود دارد، نوشته شده است . یافته های پژوهش نشان میدهد، از آنجا که در نظام فکری آکویناس فهم زیبایی جدای از خیر ممکن نیست ؛ آکویناس برای این دو امر یک رابطه استعلایی تعریف کرده و امر زیبا را لزوما دارای خیر می داند. در واقع پس از قرن سیزدهم و پراکنده شدن نظرات آکویناس ضمن رعایت تناسب ، شفافیت و هماهنگی ، جنبه مادی و عاطفی هم به زیبایی شناسی اضافه شد. این مقاله به شیوه توصیفی -تحلیلی نوشته شده است و اطلاعات مورد نیاز به روش کتابخانه ای و با بررسی مکتوبات موجود انجام شده است .

Keywords:

خیر , زیبایی , توماس آکویناس , ماهیت استعلایی .