تحلیلی بر ترکیب بندی در نگارههای شاهنامه شاه تهماسب با نگاهی بر اعداد فیبوناچی

نوشتار حاضر، به تحلیل ترکیب بندی در نگارههای شاهنامه شاه تهماسب می پردازد. شیوه پژوهش مقاله فوق نظری در غالب تحلیلی -توصیفی و شیوه گرد آوری اطلاعات کتابخانه ای بوده است . نگارنده بر این باور بوده، زیبایی شناسی و ترکیب بندی در نگارههای شاهنامه شاه تهماسب قسمتی از آن چیزی است که باعث شده هنوز و پس از گذشت قرنها و تغییر نگاه هنری ، این مینیاتورها زنده و پویا باشند. این پژوهش در پی آن بوده است تا به تبیین اصول ترکیب بندی در شاهنامه تهماسبی بپردازد و از این رهگذر پلی بین زیبایی شناسی ذوقی در نگارگری های شاهنامه تهماسبی و زیبایی شناسی مدرن برقرار کند که پس از گذشت قرنها هنوز مورد توجه پژوهشگران است و قسمت اعظمی از هویت تاریخ نقاشی ایران را تشکیل می دهد. تصویرگران نگارههای شاهنامه شاه تهماسب با احترام به سنت و زیبایی شناسی دوران خود، گویی به صورت غریزی در نگارههای این شاهنامه تناسبات طلایی را رعایت کردهاند. تقریبا در تمامی نگارههای بررسی شده این اصول زیبایی شناسی صدق می کند.

Keywords:

ترکیب بندی , نگاره , شاهنامه , شاه تهماسب , اعداد فیبوناچی