بررسی تاثیر حائل نگه دارنده بر عملکرد لرزه ای سد با در نظر گرفتن اندرکنش سد- مخزن- فونداسیون-حائل

ایمنی سازه در برابر زمین لرزه یکی از مهم ترین چالش های مهندسی است که می تواند موجب کاهش بسیاری از خرابی هاو مخاطرات انسانی و اقتصادی ناشی از آن بشود. هدف این مقاله بررسی تاثیر هندسه حائل نگه دارنده بتنی -آسفالتی بر عملکرد لرزه ای سد با استفاده از روش اجزای محدود می باشد که با استفاده از نرم افزار آباکوس انجام شده است . برای بررسی تاثیر هندسه سد از ۴ حائل با ارتفاع های ۱۰۳ ۵/۹۶ ۵/۶۶ و ۲۵/۳۳ متر استفاده شد. جنس مصالح حائل نگه دارنده از نوع بتن آسفالتی با چگالی ۲۳۰۰ کیلوگرم بر مترمکعب است . نتایج تحقیق برای مدل سد-مخزن-فونداسیون-حائل نشان می دهد تقویت سد با حائل نگه دارنده در حالت کلی موجب کاهش میزان ترک در سد می شود. ترکخوردگی در پاشنه سد در مدل بدون حائل ایجادشده بود که با اعمال حائل تقویتی ترکخوردگی مشاهده نشد. بین ارتفاع حائل بتنی و کاهش میزان آسیب لرزه ای در کل بدنه سد رابطه غیرخطی مشاهده می شود که با افزایش ارتفاع حائل تا حد ۵/۶۶ متری میزان خرابی روند کاهشی دارد و ترکخوردگی کمتر می شود اما حائل های مرتفع تر (۵/۹۶ و ۱۰۳ متری ) میزان خرابی کل را افزایش می دهند.

Keywords:

اجزای محدود , هندسه سد , اندرکنش آب و سازه , حائل نگه دارنده.