بررسی تاثیر برخی متغیرهای اقلیمی در ارزیابی چرخه ی عمربه کمک مدلسازی اطلاعات ساختمان

با گسترش نقش قابل ملاحظه ی صنعت معماری ، مهندسی و ساخت در مصرف جهانی انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای ، توسعه ی مبانی طراحی پایدار و کاهش اثرات زیست محیطی از اهمیت روز افزون برخوردار شده است . در این راستا استفاده از مدلسازی اطلاعات ساختمان و به کار گیری آن در ارزیابی چرخه ی عمر در مراحل اولیه ی طراحی روش قابل اطمینانی برای ارزیابی مبانی توسعه ی پایدار در ساختمانها است . در نتیجه ی تعدد عواملی که در ارزیابی پایداری یک ساختمان اثرگذارند، هنگام بهینه سازی اثرات ناشی از ساخت و بهرهبرداری از یک ساختمان نقش متغیرهای اقلیمی و منطقه ای گاها مورد توجه قرار نمی گیرد. این پژوهش ، متغیرهای اقلیمی -منطقه ای و تاثیر آنها را در ارزیابی چرخه ی عمر ساختمان و مصرف سالانه انرژی آن مورد بررسی قرار می دهد. بدین ترتیب سه مدل یکسان در سه موقعیت با اقلیم متفاوت در آمریکای شمالی ( بوستون، آریزونا و کبک ) توسعه داده شده و ارزیابی چرخه ی عمر برای این سه مدل مختلف بررسی شده است . نتایج نشان داد با استفاده از مصالح مناسب که با ویژگی های آب و هوایی منطقه سازگاری دارد، بیش از %۲۸ در مصرف انرژی سالانه ی ساختمان در مرحله ی بهره برداری صرفه جویی شود. گرچه لایه ی عایق حرارتی به کاهش مصرف انرژی کمک می کند، اما موجب افزایش %۳ در مقدار گازهای گلخانه ای انتشار یافته در طول چرخه ی عمر مدل می شود.

Keywords:

ارزیابی چرخه عمر , مدلسازی اطلاعات ساختمان , متغیرهای اقلیمی -منطقه ای , تغییر اقلیم , توسعه ی پایدار