امکانسنجی ایستگاه های مترو به منظور توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی ؛ مطالعه موردی ایستگاه های میدان ساعت و خیام کلانشهر تبریز

روند رشد شتابان کلانشهرها در جهان توام با افزایش جمعیت در این شهرها، مشکلات متعددی از جمله مشکل ترافیک و اختلال در سیستم حمل و نقل درون شهری را به وجود آورده است . در سالهای اخیر، توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی (TOD) به عنوان یکی از راهکارهای توسعه شهری بر اساس اصول برنامه ریزی رشد هوشمندانه و توسعه پایدار پیشنهاد شده است . از این رو در مقاله حاضر با رویکرد توصیفی س تحلیلی ، ایستگاه مترو میدان ساعت از بافت قدیمی و ایستگاه مترو خیام از بافت جدید کلانشهر تبریز بر اساس اصول توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی مورد ارزیابی قرار گرفت . بدین منظور از طریق مطالعات کتابخانه ای و اسنادی اصول، معیارها و شاخص های TOD استخراج گردید و اطلاعات مورد نیاز هر کدام از شاخص های TOD در شعاع ۶۰۰ متری ایستگاه های مورد مطالعه از طریق مشاهده و برداشت میدانی جمع آوری و مورد تحلیل قرار گرفت . بر اساس یافته های پژوهش ایستگاه مترو خیام با ۹۰ امتیاز و قرار گرفتن در رده طلایی تمامی ویژگی های پیادهروی ، دوچرخه سواری و توسعه شهری حمل و نقل محور را دارد ایستگاه مترو میدان ساعت با کسب ۵۹ امتیاز در رده برنزی قرار دارد و برای تبدیل شدن به یک مرکز توسعه حمل و نقل مح (TOD) ، باید تغییرات وسیعی را در ساختار فضایی خود ایجاد کند.

Keywords:

حمل و نقل همگانی , TOD , اختلاط کاربری , کلانشهر تبریز , ایستگاه مترو