نقد شیوه خطی در تاریخ نگاری ادبی
Publish place: Literary Theory and Criticism، Vol: 6، Issue: 1
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 179
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NAQD-6-1_011
تاریخ نمایه سازی: 14 اسفند 1401
Abstract:
شیوه خطی، رویکرد رایج تاریخ نگاری ادبی از گذشته تاکنون بوده است. این شیوه به رغم دارا بودن ارزش آموزشی و تسهیل یادگیری وقایع تاریخ ادبیات، نمیتواند برای پژوهش های دقیق تاریخ نگاری ادبی روشی کارا باشد و درنهایت به عرضه گزارشی ناقص و مبهم درباره وقایع ادبی منجر میشود. این مقاله به بررسی برخی کاستیهای این شیوه در مطالعه تاریخ ادبیات فارسی میپردازد و پنج کاستی رایج آن را که در بینش تاریخ نگاری ادبی معاصر ریشه دوانده است به شرح زیر معرفی میکند: ۱-ناتوانی در توصیف تغییرات تدریجی آثار و سنت های ادبی؛ ۲-ناتوانی در شناسایی روابط چندگانه بین وقایع ادبی؛ ۳-پیوسته نشان دادن مقاطع گسست به صورت نمادین؛ ۴-همگن سازی دوره های مختلف ادبی بدون توجه به سهم واقعی هریک و ۵-تعیین آغاز و انجام وقایع ادبی برخلاف واقعیت های تاریخی.
Keywords:
Authors
حسین هاجری
Assistant Professor of Persian Language and Literature, SAMT, Tehran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :