رابطه مهارت های زبانی و مهارت های اجتماعی در کودکان نارساخوان

هدف: تعامل اجتماعی نقشی بنیادی در اکتساب زبان به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های رشد دارد. نتایج پژوهش های صورت گرفته در این زمینه حاکی از آن است که مهارت های زبانی و مهارت های اجتماعی ارتباط نیرومندی با هم دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه مهارت های زبانی و مهارت های اجتماعی در کودکان نارساخوان است. روش: روش پژوهش توصیفی-همبستگی است. نمونه شامل ۶۰ کودک با تشخیص اختلال نارساخوانی است که به صورت نمونه گیری در دسترس از مراکز اختلالات یادگیری شهر سنندج انتخاب شده اند. ابزار پژوهش شامل آزمون رشد زبان (TOLD-P:۳) و پرسشنامه مهارت­های اجتماعی (SSRS) فرم والدین است. داده ها با استفاده از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها: نتایج نشان می دهد که ارتباط مثبت و معناداری بین مهارت های زبانی و مهارت های اجتماعی در این کودکان وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که یک تعامل دوسویه بین مهارت های زبانی و مهارت های اجتماعی در جریان تحول وجود دارد و با ارائه برنامه های آموزشی-تربیتی مقتضی می توان نسبت به ارتقای سطح این مهارت ها در کودکان، به ویژه کودکان نارساخوان اقدام کرد.

Keywords:

Language skills , Social skills , Dyslexia , مهارت های اجتماعی , مهارت های زبانی , نارساخوانی.