اثربخشی نوروفیدبک برکاهش افسردگی در بیماران مبتلا به صرع لوب تمپورال چپ و مقاوم به درمان شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی دارودرمانی با ترکیب دارودرمانی و نوروفیدبک بر کاهش افسردگی در بیماران مبتلا به صرع لوب تمپورال چپ و مقاوم به درمان شهر اصفهان انجام شد. نمونه این پژوهش دو نفر از بیماران مبتلا به صرع لوب تمپورال چپ و مقاوم به درمان بود که به­صورت نمونه­گیری هدفمند از بین کلیه بیماران مصروعی که به مرکز صرع مسیح اصفهان مراجعه کردند انتخاب شدند. در این پژوهش از روش پژوهشی مورد منفرد با طرح MBD یا طرح خط پایه چندگانه استفاده شد، آزمودنی­ها پس از موقعیت خط پایه، به صورت پلکانی به طرح پژوهشی وارد شدند و طی ۳۰ جلسه مداخله انفرادی آموزش نوروفیدبک دریافت کردند و دو هفته پس از پایان مداخله، طی سه هفته پی در پی تحت آزمون پیگیری قرار گرفتند. ابزار سنجش پژوهش حاضر پرسشنامه افسردگی بک (BDI-۲۱) بود. یافته­ها نشان داد که مطابق با تحلیل دیداری نمودار داده­ها، مداخله نوروفیدبک در کاهش افسردگی هر دو آزمودنی اثر بخش بوده است (با PND ۹۰ درصد برای آزمودنی اول و ۸۰ درصد برای آزمودنی دوم) و این کاهش بعد از دو هفته از پایان مداخله پایدار ماند. نتایج حاکی از اثربخشی نوروفیدبک بر افسردگی بیماران مبتلا به صرع لوب تمپورال چپ مقاوم به درمان شهر اصفهان بود.

Keywords:

نوروفیدبک , افسردگی , صرع لوب تمپورال چپ مقاوم به درمان