طراحی شبکه زنجیره تامین حلقه بسته پایدار تحت شرایط عدم قطعیت در صنعت تایر

در یک دهه گذشته زنجیره تامین حلقه بسته از محبوبیت زیادی در طراحی زنجیره تامین صنایع برخوردار شده و موردتوجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. مدیریت زنجیره تامین و لجستیک در صنعت تایر که بعد از استفاده این محصول، دفع آن به صورت غیراصولی و نامناسب انجام شده و خسارات جبران ناپذیری را برای محیط زیست به بار می آورد نیز از اهمیت بالایی برخوردار است به گونه ای که شبکه لجستیکی مناسب و طراحی یک شبکه زنجیره تامین حلقه بسته ای که نه تنها برای کسب سود بلکه برای کاهش ضایعات و برای رسیدن به توسعه پایدار است، برای این صنعت لازم و ضروری به نظر میرسد. بدین منظور، در این مقاله یک مدل ریاضی چندهدفه برای طراحی شبکه زنجیره تامین حلقه بسته تحت شرایط عدم قطعیت برای صنعت تایر، با درنظرگرفتن عوامل پایداری اعم از اقتصادی و اجتماعی و زیستمحیطی ارائه شده است. اهداف پایداری مدل پیشنهادی شامل بیشینه سازی سود کلی شبکه به عنوان بعد اقتصادی، کمینه سازی شاخص زیستمحیطی ECO-indicator ۹۹ در سطح زنجیره تامین به عنوان بعد زیست محیطی و بیشینه سازی فرصتهای شغلی و توسعه منطقه ای به عنوان بعد اجتماعی است. به منظور حل مدل چندهدفه و به دست آوردن جوابهای بهینه پارتویی، روش اپسیلون محدودیت تعمیم یافته به کار گرفته شده است. در نهایت اعتبارسنجی مدل ارائه شده از طریق یک مطالعه موردی در صنعت تایر نشان داده شده است.

Keywords:

زنجیره تامین حلقه بسته , پایداری , بازیافت , اپسیلون محدودیت تعمیم یافته , برنامه ریزی تصادفی.