تبیین ارتباط توانمندسازی و انگیزش شغلی با نقش میانجی تعلق خاطر کاری در معلمان تربیت بدنی شهر بیرجند

هدف از پژوهش حاضر تبیین ارتباط توانمندسازی و انگیزش شغلی با نقش میانجی تعلق خاطر کاری در معلمان تربیت بدنی شهر بیرجند می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی می باشد و به شکل میدانی انجام شدهاست. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دبیران تربیت بدنی شهر بیرجند با تعداد ۳۲۴ نفر می باشد که با مراجعه به جدول مورگان تعداد ۱۸۱ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه توانمند سازی نیکرسون ایربای (۱۹۹۸)، پرسشنامه تعلق خاطر شافلی (۲۰۰۳) و پرسشنامه انگیزش شغلی هرزبرگ (۱۹۹۵) استفاده گردید. برای اطمینان از روایی پرسشنامه ها، بعد از تدوین آن ها از نظرات و راهنمایی های ۱۰ تن از استادان صاحب نظر در علم مدیریت ورزش استفاده شد و نظرات آن ها در پرسشنامه نهایی لحاظ گردید. پایایی پرسشنامه ها نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای تعلق خاطر کاری (۰/۹۲)، انگیزش شغلی (۰/۹۰) و توانمندسازی (۰/۸۸) به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل نتایج داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین توانمندسازی و انگیزش شغلی و تعلق خاطر معلمان تربیت بدنی شهر بیرجند ارتباط معنادار مستقیم وجود دارد. در نتیجه با توانمندسازی معلمان تربیت بدنی می توانیم شاهد ارتقای صلاحیت های حرفه ای و احساس ارزشمند بودن در کار باشیم که در نتیجه فرد نسبت به شغل خود انگیزش و تعلق خاطر بیشتری کسب خواهد کرد.

Keywords:

توانمندسازی , انگیزش شغلی , تعلق خاطر کاری