بررسی میزان آگاهی معلمان مقطع متوسطه از نظریه شناخت گرا و به کارگیری آن در فرآیند تدریس درس زبان خارجه ( مطالعه موردی: شهرستان های چابهار و دشتیاری)

پژوهش حاضر به منظور بررسی میزان آگاهی معلمان مقطع متوسطه از نظریه شناخت گرا و به کارگیری آن در فرآیند تدریس درس زبان خارجه انجام پذیرفت. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان زبان خارجه مقطع متوسطه اول و دوم شهرستان های چابهار و دشتیاری به تعداد ۴۰۰ نفر بود و حجم نمونه آن با استفاده از فرمول کوکران ۱۹۶ نفر محاسبه شد. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش دو پرسشنامه محقق ساخته به همراه فرم چک لیست مشاهده عملکرد معلمان در بهره گیری از الهامات ماخوذ از نظریه های شناخت گرا در تدریس بود که پایایی پرسشنامه در پژوهش حاضر به روش آلفای کرونباخ ۰/۸۴محاسبه شد. براساس نتایج حاصل از فرضیات تحقیق میزان معلومات معلمان مقطع متوسطه شهرستان شهرستان- های چابهار و دشتیاری از نظریه های شناخت گرا در سطح پایین تر از متوسط است، به طوری که میانگین نمره های معلمان این دوره در ارتباط با نظریه های شناخت گرا در آزمون سنجش نظریه های شناخت گرای کودکان کمتر از ۱۰است. همچنین نتایج نشان داد بیش ترین کاربرد نظریه های شناخت گرا در کلاس درس و فرایند تدریس در حوزه نظریه پردازش اطلاعات و کم ترین آنها در حوزه نظریه فراشناخت بوده است. گذراندن دوره های آموزش ضمن خدمت، میزان تحصیلات و رشته تحصیلی (علوم تربیتی و رشته های مرتبط با آموزش دانش آموزان) در میزان آشنایی و معلومات معلمان و کاربست از نظریه های شناخت گرای دانش آموزان موثر بوده است.

Keywords:

نظریه های شناخت گرا , تدریس , معلم , دوره متوسطه , شهرستان های چابهار و دشتیاری