تاثیر تبدیل عناصر شهری خطی به پیاده راههای سبز در بهبود کالبد شهری: نمونه موردی مادیهای شهر اصفهان

ساختار شهری اصفهان به علت عناصر طبیعی، تاریخی و معماری خود معروف و شناخته شده است. یکی از این عناصر، شبکه ی مادیها است که در گذشته از آن به منظور آبیاری زمینهای کشاورزی استفاده می شده است. با توجه به اهمیت این شبکه که در شکل دهی به ساختار کالبدی و ارتباط دیگر عناصر در بافت شهر اصفهان، احیا و ساماندهی آن تاثیر بسزایی در بهبود فضای شهری خواهد داشت. با توجه به نزدیکی ویژگیهای این شبکه به پیاده راههای سبز، میتوان از اصول طراحی محیطی در مورد احیای سبز راهها به منظور بهبود این بستر استفاده کرد. لذا پژوهش حاضر در تلاش است تا با شناسایی پتانسیل مادی های اصفهان، آنها را به منزله ی پیاده راههای سبز مورد ارزیابی قرار دهد. درواقع هدف اصلی این مقاله ارائه راهکارهایی در جهت شناسایی آسیبهای فعلی وارد آمده به شبکهی مادیها، و احیا و ساماندهی این شبکه در جهت دستیابی به نتایج زیر میباشد:- حفظ و ماندگاری مادیها به عنوان یکی از عناصر شاخص و تاریخی در شهر اصفهان،- گسترش تعامل و پیاده مداری در جهت افزایش کیفیت بافت شهری،- تقویت لکه های سبز شهری در باغ شهر تاریخی اصفهان.این پژوهش از دیدگاه هدف، از دسته پژوهشهای کاربردی و از نظر روش، در شمار پژوهشهای تحلیلی قرار میگیرد. جمع آوری اطلاعات مورد نیاز نیز به کمک روشهای معمول مطالعات کتابخانه ای (بررسی اسناد و طرحهای فرادست) و برداشتهای میدانی (مشاهدات عینی و برداشتهای محلی) انجام شده است. نتایج به دست آمده از تحلیل مبانی نظری در این پژوهش نشان میدهد که مادیها دارای ویژگی ها و امتیازاتی هستند که با برنامه ریزی صحیح و هدفمند درباره آنها، و با رفع ضعف در دو معیار اجتماع پذیری و امنیت در شبکه موجود از این عناصر، به کیفیت قابل قبولی در پیاده مداری و تقویت لکه های سبز و تعاملات اجتماعی در شهر اصفهان دست یافت.

Keywords:

مادی , شهر اصفهان , کالبد شهری , پیاده راه سبز , پیاده مداری.