اثر بخشی طراحی آموزش تلفیقی بر بهزیستی روانشناختی و خودکارآمدیدانش آموزان پایه ششم مقطع ابتدایی شهرستان قاینات

آموزش تلقیقی زمانی اتفاق میافتد که بیش از یک روش برای ارایه مطالب به منظور افزایش بهره وری و کاهش هزینه ها به کار گرفته شود و این روش نباید با ترکیب نظامهای مختلف آموزشی برای ایجاد یک الگوی آموزشی یکسان گرفته شود، بلکه در آن تمرکز بر هارمونی و تعادل سیستم آموزشی به منظور افزایش کیفیت است.هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش تلفیقی مبتنی بر خود تنظیمی، بهزیستی روانشناختی و خود کارآمدی دانش آموزان می باشد. در این مطالعه از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی مبتنی بر روش جورج بردی۱ استفاده گردید. پس از تکمیل پرسشنامه های خودکارآمدی شرر (۱۹۸۲)، عزت نفس کوپر اسمیت (۱۹۶۷) و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی، دوره آموزشی به مدت ۴۵ روز متوالی و ۱۱ ساعت در هر روز، اجرا شد. پس از اتمام جلسات آموزشی، در مرحله پس آزمون، پرسشنامه های به کار رفته در پیش آزمون، اجرا گردید. تحلیل آماری تحلیل واریانس یک طرفه با اندازه گیری مکرر افزایش معنادار در خودکارآمدی و عزت نفس در سطح P >۰/۰۱ را نشان داد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که، بین آموزش راهبردهای خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی دانش آموزان رابطه معنی دار وجود دارد.

Keywords:

آموزش تلفیقی , بهزیستی روانشناختی , خودکارآمدی دانش آموزان , شهرستان قائنات