تاثیر خود شیفتگی مدیران بر بدبینی رفتاری کارکنان با نقش میانجی سکوت سازمانی و شایعه سازی در محیط کار

هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر خود شیفتگی مدیران بر بدبینی رفتاری کارکنان با نقش میانجی سکوت سازمانی و شایعهسازی در محیط کار شهرداری مشهد می باشد. روش تحقیق این پژوهش توصیفی- پیمایشی از نوع کاربردی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر را کارکنان ستادی شهرداری مشهد (حدود ۱۵۰ نفر) تشکیل می دهند که ۱۰۸ نفر با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمعآوری داده ها پرسشنامه استاندارد بوده و روایی و پایایی سازه (۰/۷۹۶) از طریق تحلیل عاملی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش نیز با استفاده از روش معادلات ساختاری و نرم افزار SPSS و PLS انجام شد. یافته های این تحقیق نشان داد که تمام فرضیه های تحقیق تایید شد. به طوری که خود شیفتگی مدیرانبر بدبینی رفتاری با نقش میانجی سکوت کارمندان تاثیر دارد. خود شیفتگی مدیران بر بدبینی رفتاری با نقش میانجی شایعه سازی در محیط کار تاثیر دارد. خود شیفتگی مدیران بر سکوت کارمندان تاثیر دارد. خود شیفتگی مدیران بر بدبینی رفتاری تاثیر دارد. خود شیفتگی مدیران بر شایعه سازی در محیط کار تاثیر دارد. سکوت کارمندان بر بدبینی رفتاری تاثیر دارد و شایعه سازی در محیط کار بر بدبینی رفتاری تاثیر دارد.

Keywords:

خود شیفتگی مدیران , بدبینی رفتاری , سکوت کارمندان , شایعه سازی در محیط کار