آسیب شناسی آموزشهای مجازی در دوران کرونا و پساکرونا و ارائه راهکار

جهانی شدن باعث ایجاد تغییرات فراوانی در ساختار سازمانها شده است. این تغییرات نه تنها در ساختار، نیروی انسانی، بلکه در فرایندها و فناوری های کاریروی داده است. فرآیند آموزش و یادگیری در گذر تاریخ با توجه و استفاده از زمینه های آموزشی قبلی به سمت بهبود روشهای قبلی حرکت کرده و در این مسیربه تکامل رسیده است. پژوهش حاضر به دنبال مطالعه آسیب شناسی آموزشهای مجازی در دوران کرونا و پساکرونا در بین دانش آموزان در خراسان شمالی است.مقارن شدن اجرای این تحقیق با دوران قرنطینه مربوط به ویروس کرونا، محدودیت هایی را اعمال کرد و از جهت دیگر فرصت های جدیدتری را برای مطالعه فراهمکرد. در این پژوهش از یک پرسشنامه محقق ساخته باقری مجد و همکاران ) ۱۳۹۲ ( استفاده شد که با توجه به شرایط جامعه آماری بومی سازی و تغییرات لازم درآن لحاظ گردید. پرسشنامه ها توسط ۲۱۳ نفر از والدین تکمیل شد که با توجه به بازگشت پرسشنامه ها از آن میزان ۱۸۵ مورد، بررسی و تحلیل شد. یافته هایپژوهش نشان داد که در رتبه بندی چالشهای آموزش های الکترونیکی، چالش فناوری با میانگین ۶۵ / ۴ ، چالش فردی با میانگین ۱۴ / ۴ ، چالش سازمانی با میانگین۳۷ / ۳ و چالش مدیریتی با میانگین ۲۱ / ۳ در رتبه اول تا چهارم قرار گرفتند. درنهایت برای مدیریت چالش های آموزشهای الکترونیکی باید برنامه ای تدوین شودکه طی آن هزینه، زمان، منابع و فناوری لازم برای ارتقای زیرساختهای سخت افزاری و ارتباطی مشخص گردیده، اولویت ها معین شوند.

Keywords:

آسیب شناسی , آموزشهای مجازی , فناوری , کرونا , و پساکرونا.