برنامه ریزی توسعه گردشگری با تمرکز بر گردشگری کویر

یکی از اصول بنیادین در توسعه گردشگری شناسایی و استفاده بهینه از همه منابع و ظرفیت های گردشگری در جامعه میزبان است . با توجه به اینکه بخش اعظم کشور ایران در قلمرو مناطق خشک و بیابانی قرار دارد شناخت دقیق و اصولی راه های بهره برداری از توانایی های بیابانها و کویرها و ضروریات اساسی توسعه گردشگری و توسعه اقتصادی و اجتماعی منطقه حتی کل کشور است تاکنون شناخت جاذبه های مناطق کویری به طور کامل انجام نگرفته و لازم است مطالعات دقیق تری در خصوص ویژگی های این جاذبه ها و همچنین ایجاد زیرساخت های مناسب برای توسعه این صنعت در نواحی کویری انجام گیرد. گردشگری ماجراجویانه سریع ترین بخش گردشگری رو به رشد در جهان است و به عنوان یکی از مهمترین ابزار توسعه پایدار در کشورها و مقاصد گردشگری به شمار می رود. طبیعت گردی که گردشگری مبتنی بر طبیعت است یکی از اقسام گردشگری ماجراجویانه می باشد ودر سالهای اخیر، تقاضا برای آن در بازار گردشگری رو به ازدیاد است . بهره مندی از کویر و ظرفیت های گردشگری مکانهای کویری ، یکی از رویکردها و رهیافت های پرطرفدار در گردشگری طبیعی می باشد. گسترش روند شهرنشینی و دوری انسان از طبیعت و محیط های بکر سبب روی آوردن به طبیعت و توجه ویژه به طبیعت گردی شده است . به دلیل تنوع اقلیمی ایران، این کشور دارای توانایی و ظرفیت بالقوه ای برای پذیرا شدن گردشگران ماجراجو در زمینه های متعدد است ، با توجه به وسعت مناطق کویری ایران و تنوع ژئومورفولوژیکی این مناطق و وجود گونه های گیاهی و جانوری کمیاب زمینه مساعدی برای رونق گردشگری کویر وجود دارد. روش تحقیق در این پژوهش ، ترکیبی از روش کتابخانه ای و تکنیک SWOT است . ابتدا با مطالعه منابع گوناگون، کسب اطلاعات لازم و همچنین با پرسش از افرادمطلع و باتجربه ، اقدام به تهیه فهرستی از نقاط قوت و ضعف (عوامل داخلی )، فرصتها وتهدیدها (عوامل بیرونی ) نموده و در قدم بعدی با توجه به اهمیت موارد ذکر شده به وزن دهی فهرست مزبور پرداخته شده است . تجزیه و تحلیل های انجام شده حاکی از وجود شرایط مطلوب درکویرهای ایران برای رونق این نوع گردشگری است که با برنامه ریزی مناسب ضمن تقویت نقاط ضعف و استفاده از فرصتها می توان بر تهدیدها غلبه کرد و این توانایی بالقوه را به جریان انداخت .

Keywords:

ژئومورفولوژی , گردشگری ماجراجویانه , گردشگری کویر