بررسی ابعاد و زوایای تدریس نظری و عملی در نظام تعلیم و تربیت

مدرسه از مهم ترین مکان هایی است که بیشتر چیزها را در آن یاد می گیریم و برای کسب دانش از صفر شروع می کنیم. تمرین به مشاهده، عملیات یا آزمایش واقعی اشاره دارد. تمرین مشاهده مفاهیم متفاوت (یا یک پدیده) است که نیاز به توضیح دارد. یک نظریه توضیح پیشنهادی از رابطه بین دو یا چند مفهوم یا توضیحی برای چگونگی آن است. کار عملی در واقع می تواند یادگیری را در کلاس درس تسهیل کند. استفاده از یک فعالیت عملی می تواند به ساختار یک درس و بهبود مشارکت و حفظ دانش کمک کند. بسیاری از فراگیران با انجام فعالیت های واقعی آسان تر یاد می گیرند. این امر به ویژه در فعالیت های عملی مرتبط است. آموزش عملی بهترین راه برای کسب دانش و مهارت برای مدیریت امور است. ارزش های نظری ایده آل هستند (ریاضی، فلسفی). ارزش های عملی اغلب قابل مشاهده هستند (یا بر اساس آن ها) و به مصالحه یا محدودیت های خاصی (مثلا تجربی) در دنیای عملی بستگی دارند که به روش های خاصی بر نتیجه تاثیر می گذارند. این برای اخلاق و همچنین ریاضیات صدق می کند.هدف از این نوشتار تحلیل و بررسی دو روش آموزش نظری و عملی در نظام بوده و تلاش شده با مقایسه این دو زوایای موضوع مورد کندوکاو قرار گیرد.روش پژوهش در این نوشتار توصیفی بوده و از منابع کتابخانه ای و مقالات مروری نیز کمک گرفته شده است.

Keywords:

یادگیری عملی , یادگیری نظری , شیوه های آموزش , فراگیران