تبیین مولفه های تاثیر گذار بر کاهش اسکان غیر رسمی ؛ (نمونه موردی : منطقه ۹ شهر شیراز)

امروزه رشد شهرنشینی در کشورهای درحال توسعه، بیشتر از کشورهای توسعه یافته است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و به دنبال آن وقوع ۸ سال جنگ تحمیلی، تغییراتی در شرایط ساختاری کشور رخ داده است و همین امر سبب رشد بی رویه شهرها و به نوبه آن، رشد حاشیه نشینی شد. این پژوهش به بررسی و تحلیل علل شکل گیری اسکان غیر رسمی شهری؛ مطالعه موردی منطقه ۹ شهر شیراز می پردازد. یا این هدف که ضمن تبیین شاخص های اسکان غیر رسمی در این شهر از لحاظ اقتصادی ، اجتماعی وکالبدی به مقایسه تطبیقی اسکان غیر رسمی منطقه ۹ شهر شیراز پرداخته است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است، جامعه آماری ساکنین منطقه ۹ شهر شیراز می باشد. برای گردآوری اطلاعات مورد نیاز از روش کتابخانه ای، ابزار پرسشنامه بهره گرفته شده است. نوع نمونه گیری دراین تحقیق تصادفی بوده است برای تجزیه وتحلیل وپردازش داده ها ازنرم افزارSpss نسخه ۲۶ استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که : عوامل اقتصادی، اجتماعی- جمعیتی و توسعه و بهسازی کالبدی در پیدایش و گسترش اسکان غیر رسمی در منطقه ۹ شهر شیراز موثر بوده است. قابل ذکر است که عوامل سیاسی– اداری و مدیریت شهری در پیدایش و گسترش اسکان غیر رسمی در منطقه ۹ شهر شیراز تاثیر معناداری مشاهده نشد. بنابراین عوامل موثر در پیدایش وگسترش اسکان غیر رسمی در منطقه ۹ شهر شیراز مهاجرت، بیکاری، کمبود درآمد، ارزانی زمین ومسکن و.... بوده است.

Keywords:

اسکان غیررسمی , حاشیه نشینی , منطقه ۹ شهر شیراز.