نقش واسطه ای سواد فناوری در ارتباط بین دورکاری کارکنان در دوران بیماری کرونا با رهبری تحول آفرین از دیدگاه کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان نورآباد ممسنی

هدف از انجام این مطالعه، نقش واسطه ای سواد فناوری درارتباط بین دورکاری کارکنان در دوران کرونا با رهبری تحول آفرین از دیدگاه کارکنان اداره آموزش وپرورش شهرستان نورآبادممسنی بود. این مطالعه از نظر هدف،کاربردی و از نوع توصیفی بود، جامعه آماری این تحقیق، کارکنان اداره آموزش و پرورش نورآبادممسنی بود. با توجه به اینکه حجم جامعه حدود ۶۰ نفر بوده و تعداد آنها کم می باشد، لذا از روش تمام شمار برای تعیین حجم نمونه آماری استفاده شد و ۵۳ نفر بعنوان حجم نمونه آماری مورد مطالعه قرار گرفت. روش جمع آوری اطلاعات میدانی (پیمایشی) می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل ۳ پرسشنامه دورکاری بر اساس مدل نیلز (۱۹۹۸)، پرسشنامه رهبری تحول افرین آرین باس و آولیو (۲۰۰۰) و پرسشنامه سواد فناوری دانشکده علوم تربیتی دانشگاه تهران (۱۳۹۲) بود. روایی محتوایی هر سه پرسشنامه توسط صاحب نظران تایید گردید و پایایی آن پس از اجرای آزمایشی بین ۳۰ نفر از کارکنان به وسیله محاسبه آلفای کرونباخ برای سه پرسشنامه به ترتیب ۸۸/۰، ۷۹/۰ و ۹۱/۰ تعیین گردید. برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون های همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر و نرم افزارهای آماری Amoos و SPSSاستفاده شد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون حاکی از آن است که سواد فناوریبادورکاری کارکنان و رهبری تحول آفرین رابطه مثبت و معناداری داشت. همچنین؛ رابطه مثبت و معناداری بین سواد فناوری و رهبری تحول آفرین برقرار بود. نتایج آزمون تحلیل مسیر نشان داد که سواد فناوری در رابطه بین دورکاری کارکنان و رهبری تحول آفرین کارکنان اداره آموزش و پرورش نورآبادممسنی، نقش واسطه ای داشت.

Keywords:

سواد فناوری , دورکاری کارکنان , رهبری تحول آفرین