حذف فلزات سنگین سرب، کادمیوم، روی، نیکل و آهن از آب از طریق جاذب های بیوسرامیک میکروذرات هیدروکسی آپاتیت

فلزات سنکین برای محیط زیست حتی در مقادیر بسیار کم خطرناک و سمی بوده و می توانند برخی از گونه ها را به خطر انداخته و به همه موجودات آسیب برساند. روش های فعلی حذف فلزات سنکین از محیط های آبی شامل ترسیب مواد شیمیایی، تبادل یون، جذب سطح، فرایند های غشایی، اکسیداسیون و احیا می باشد که نیاز به هزینه های نگه داری و سرمایه گذاری بالایی دارند. از این روی لازم است تا، روش های اقتصادی و جدید برای حذف این فلزات از آب و فاضلاب استفاده شوند. هدف این مقاله، ارزیابی کارایی میکروذرات در حذف فلزات سنگین از آب می باشد. نتایج استفاده از میکروپلات های هیدروکسی آپاتیت به عنوان جاذب های فلزات سنگین نشان می دهد که میانگین درصد جذب سرب توسط هیدروکسی آپاتیت به عنوان میکروذرات بزرگ تر از کادمیوم، روی، آهن و نیکل است.

Keywords:

نفوذ آب , فلزات سنگین , میکروذرات هیدروکسی آپاتیت , جذب اتمی