بررسی مولفه های تعاملات اجتماعی و تاثیر آن در ارتقای استفاده کاربران از فضاهای فرهنگی (نمونه موردی: تحلیلی بر موزه ماکسی)

در دهه های اخیر همراه با پیشرفت فزاینده ی تکنولوژی بیشتر الگوهای سنتی متحول شده اند و این تحولات سبب دگرگونی در جلوه های زندگی و فرهنگ جامعه ایرانی شده است. آنچه در جوامع امروزی شاهد آن هستیم کاهش سطح تعاملات اجتماعی افراد می باشد، ساختار کالبدی محیط های فرهنگی باید به گونه ای باشد که در ارتقای تعاملات اجتماعی مردم نقش به سزایی داشته باشد. هدف از این پژوهش شناخت تعاملات اجتماعی و مولفه های کالبدی موثر بر ارتقای تعاملات اجتماعی بین افراد در مجموعه های فرهنگی می باشد که فرصتی برای رها شدن از تنش های روزمره و گردهمایی افراد و تعامل بین آن ها را فراهم کند. روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی و تحلیلی می باشد و جهت دستیابی به نتایج مطلوب از مطالعات کتابخانه ای بهره گرفته شده است. ازآنجاکه موزه، بنایی است که با رویکرد حفظ و ارائه ویژگی ها و ظرفیت های هنر، گنجینه ای برای نسل آینده محسوب می گردد و به نوعی فضای زندگی، مبتنی بر آزادی اندیشه، حرکت و کسب تجربه جدید مخاطبان و درعین حال فضایی آموزنده برای بازدیدکنندگان محسوب می شود. امروزه پیش بینی رفتار بازدیدکننده یک موزه و هماهنگ سازی آن با کالبد بنا، نقش بسزایی در طراحی موزه ایفا می کند. مکان فرهنگی باید به عنوان یک قرارگاه رفتاری پاسخگوی نیازهای رفتاری ثابت و متفاوت گروه های مختلف مردم می باشد. هدف از این تحقیق ارائه راهکاری برای افزایش کیفیت فضاهای فرهنگی به منظور افزایش تعاملات اجتماعی و متعادل نمودن حس تعلق خاطر به کالبد فضا همگام با حوزه رفتاری آن می باشد.

Keywords:

موزه , تعاملات اجتماعی , معماری , فرهنگی , ارتقا