اثربخشی بازی درمانی کودک-محور بر مهارت های هیجانی و اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال اتیستیک

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی بازی­درمانی گروهی کودک محور بر مهارت­های هیجانی و اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال اتیسم بود. جامعه آماری پژوهش کودکان ۶ تا ۸ سال مرکز آموزش ویژه کودکان دارای اختلال اتیسم شهر سنندج بود که به روش نمونه­گیری تصادفی ساده، ۱۰ نفر از این کودکان انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۵ نفر) و کنترل (۵ نفر) گمارده شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، فرم والد پرسشنامه مهارت مدیریت هیجان (زیمن و همکاران، ۲۰۰۱) و پرسشنامه نظام درجه­بندی مهارت­های اجتماعی (گرشام و الیوت، ۱۹۹۰) بودند. طرح پژوهشی، شبه آزمایشی پیش­آزمون -پس­آزمون با گروه کنترل بود. نتابج نشان داد که بازی­درمانی گروهی کودک محور باعث افزایش معنی­دار مهارت­های هیجانی و اجتماعی در مرحله پس­آزمون گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است. با توجه به نتیجه به دست آمده، می­توان از روش بازی­درمانی کودک محور برای آموزش مهارت­های هیجانی و اجتماعی به کودکان اتیستیک بهره برد.

Keywords:

بازی درمانی کودک محور , کودکان اتیستیک , مهارت های اجتماعی , مهارت های هیجانی