طراحی الگوی سیستمی پویای تعلیم و تربیت در آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران

دست یافتن به مولفه های پویای فلسفه تعلیم و تربیت ضرورتی انکار ناپذیر برای طراحی سیستم پویای تربیت است. هدف اصلی این پژوهش طراحی سیستم پویای تربیت اسلامی با استفاده از مولفه های پویای تربیت بود. از روش کیفی پیمایشی دلفی استفاده شد. مولفه ها به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفته شدند برای احصاء مولفه های پویای فلسفه تعلیم و تربیت ابتدا ۵۴ زیرمولفه پیش فرض که دارای پویایی بودند در ۹ مولفه کلی تر مقوله بندی شدند. جامعه ای از متخصصان رشته فلسفه تعلیم و تربیت۱۵۱ نفر در کل کشور بود که از نمونه گیری در دسترس استفاده شد و۲۰ نفر پرسشنامه اعتبار یابی شده افتراق معنایی تاکمن را تکمیل نمودند. متغیر های سابقه تدریس و مدارک بالای علمی، کنترل شدند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزارSpss در آمار توصیفی، با آزمون کندالW توافق نظر صاحب نظران سنجیده شد. یافته ها مولفه ها ی؛ آینده نگری، تکنولوژی پیشرفته، تبادل اطلاعات و ارتباطات، هماهنگی با طبیعت، امنیت، انعطاف، تکیه بر وحی، نقش سازنده انسان در تربیت و سیستمی بودن، بودند. در نتیجه، سیستم پویای تربیت اسلامی، متشکل از این ۹ مولفه طراحی و ارائه گردید. این مدل برای استفاده در نظام تعلیم و تربیت کشور پیشنهاد می شود.

Keywords:

تعلیم و تربیت , تربیت اسلامی , سیستم پویا