رابطه بین اضطراب و افسردگی در رفتار والدین دانش آموزان

خانواده بنیادی ترین تشکل اجتماعی است و اصلی ترین جز اجتماعی است. دستیابی به جامعه سالم در گرو سلامت خانواده و تحقق خانواده سالم مشروط به برخورداری افراد آن از سلامت روانی و داشتن ارتباط مطلوب با یکدیگر است، همچنین خانواده مهمترین عامل رشد شخصیت تا سن ۶ سالگی است. نگرانی درباره سلامت روان کودکان و تاثیر آن بر رشد و عملکرد کودک، هم زمان با افزایش میزان شیوع اختلالات روانی تشخیص پذیر، در سال های اخیر به طور چشمگیری افزایش یافته است. بر همین اساس متخصصان بر اهمیت ارزیابی و درمان بموقع اختلالات روان شناختی تاکید می کنند. ازآنجاکه الگوهای هیجانی و رفتاری در بزرگ سالی دشوارتر تغییر می کنند، تشخیص هرچه زودتر مشکلات سلامت روان در کودکی یکی از مسائل پیشگیرانه بهداشت همگانی است. درواقع حداقل دو درصد از دانش آموزان ابتدایی به اختلال های هیجانی مبتلایند. افسردگی و انواع اضطراب های شایع در دوران کودکی، شامل اضطراب جدایی، اضطراب منتشر، ترس مرضی و ترس اجتماعی، نمونه هایی از این مشکلات هیجانی به حساب می آیند. اختلال افسردگی با خلق افسرده یا تحریک پذیر در کودکان و نوجوانان در بیشتر روزها و ساعت های روز مشخص می شود. اضطراب جدایی شامل نشانه هایی مانند ناراحتی های مفرط جدایی مثل نگرانی شدید و مداوم از محروم شدن و آسیب دیدن، ترس و درماندگی از جدایی، شکایت های جسمانی، کابوس های مکرر، ترس از مدرسه و مشکلات مربوط به خواب است که باید حداقل چهار هفته وجود داشته باشد؛ همچنین ترس اجتماعی حالتی است که با یک ترس پایدار و ثابت، غیرمنطقی و شدید توصیف می شود؛ ترسی که در آن شخص احساس می کند دیگران او را موشکافی و ارزیابی یا تحقیر و تمسخر می کنند. ترس مرضی عبارت است از ترسی غیرمنطقی که موجب اجتناب آگاهانه از موضوع، فعالیت یا موقعیت هراس آور می شود. تپش قلب، بی قراری، خستگی، بی خوابی و تنگی نفس از علائم اضطراب منتشر به شمار می آید.

Keywords:

کلمات کلیدی: اضطراب , کابوس , دانش آموز , خانواده , افسردگی