آموزگاران و روش های آموزشی موثر در فرآیند تعلیم و تربیت: الزامات و معیارها

آموزش به معنای تاثیرگذاری بر دانش، قضاوت مثبت و خرد توسعه یافته از طریق یک فرآیند یادگیری برای یادگیرنده است. آموزش رسمی کاربرد آموزش و پرورش است، مجموعه ای از تحقیقات نظری و کاربردی مربوط به آموزش و یادگیری. انتقال دانش اخیرا شامل آمیختگی پیچیده ای از عوامل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است، زیرا تدارکات آموزش و پرورش دائما در حال تغییر است و آموزش و پرورش در حال حاضر خلاقانه با دگرگونی جامعه درگیر شده و در آن سهیم است. بنابراین ضروری است که این جنبه از آموزش مدرن با نیازهای متحول دائمی آن در الگوهای تدریس منعکس شود. تدریس یک فعالیت عمدی است که به شیوه ای حرفه ای انجام می شود تا تغییر مثبتی در یادگیرنده ایجاد کند. تا خوب آموزش بدهند آموزگاران با اصول خاصی از آموزش و یادگیری هدایت می شوند که پیامدهای زیادی برای تدریس دارند. نقش آموزگار در اجرای موثر برنامه درسی بسیار ضروری است. آموزگار از جمله باید با اصول اساسی تدریس آشنا باشد که او را قادر می سازد در انجام وظایف خود کارآمد و سازنده باشد. با توجه به اهمیت موضوع هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی روش های مختلف آموزشی بکار گرفته شده توسط آموزگاران برای کمک در انتخاب برای اجرای تدریس در کلاس درس است. روش مطالعه در پژوهش حاضر به صورت توصیفی (کتابخانه ای) بوده است. برای این منظور از مطالب مقالات و کتاب های چاپ شده در این زمینه استفاده شده است.

Keywords:

روش آموزش , آموزگاران , کلاس درس , تدریس , مدارس ابتدایی.