بررسی عملکرد مدارس ابتدایی در آموزش مهارت های اجتماعی به یادگیرندگان

با در نظر گرفتن چالش هایی که یادگیرندگان در جامعه ای به تدریج در حال پیچیده تر شدن تجربه می کنند ، برنامه های مدرسه اهمیت فزاینده ای برای حمایت و کمک به بلوغ عاطفی و رشد اجتماعی یادگیرندگان دارد. با این حال باید بررسی کرد برنامه های مدرسه محور چقدر موثر هستند و چقدر در حال ترویج تغییر مطلوب مهارتهای اجتماعی در کودکان هستند. نکات برجسته تحقیقات قبلی اهمیت مهارت های اجتماعی در سراسر دوران کودکی و نوجوانی را بیان می کند. برای مثال، مهارت های اجتماعی مربوط به مشکلات عملکرد و رفتار. مسئولیت اجتماعی، روابط با همسالان، و فرآیندهای خود تنظیمی در بین نوجوانان ارتباط معنی داری وجود داشت. علاوه بر این، فق مهارت های اجتماعی نیز می تواند تاثیر نامطلوبی بر رفتار و روابط کودکان در مدرسه و جامعه داشته باشد. مهارت های اجتماعی قوی تر موجب مشکلات بیرونی و درونی کمتر در کلاس های درس و جامعه می شوند. نه تنها مهارت های اجتماعی ضعیف تاثیر منفی بر عملکرد در کلاس می گذارد، که همچنین یک عامل خطر برای سایر پیامدهای نامطلوب مربوط به عملکرد عمومی اجتماعی گوشه گیری، احساس انزوا شدید و طرد است و می تواند پیش درآمد پرخاشگری و رفتار خشونت آمیز باشد. مهارت های اجتماعی ضعیف آسیب پذیری را افزایش می دهد و نیز مشکلات روانی مانند افسردگی، تنهایی، و اضطراب اجتماعی را افزایش می دهد. در این پژوهش با توجه به اهمیت موضوع به روش تحلیلی توصیفی به بررسی آموزش مهارت های اجتماعی در مدارس ابتدایی پرداخته شده است.

Keywords:

مدیریت اجرایی , آموزش , مهارت های اجتماعی , یادگیرندگان ابتدایی