نقش میانجی استقامت در رابطه بین شفقت خود و عزت نفس با ایده پردازی خودکشی در سربازان وظیفه

این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی استقامت در رابطه بین شفقت خود و عزت نفس با ایده پردازی خودکشی در سربازان وظیفه انجام شده است. طرح پژوهش توصیفی از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. این پژوهش با حضور ۳۰۰ نفر به روش نمونهگیری در دسترس از بین سربازان وظیفه شهر تهران در سال ۱۴۰۱ انجام شد. برای اندازهگیری متغیرهای پژوهش از مقیاس گرایش به ایده پردازی خودکشی(BSSI) بک و همکاران(۱۹۷۹)، مقیاس شفقت خود(SCS) نف(۲۰۰۳)، مقیاس عزت نفس(RSEs) روزنبرگ(۱۹۸۹) و فرم کوتاه مقیاس استقامت(GRIT-S) داکوورث و کوین(۲۰۰۹) استفاده شد. دادهها با ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار SPSS و AMOS نسخه ۲۴ تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین شفقت خود، عزت نفس و استقامت با ایده پردازی خودکشی همبستگی معناداری وجود دارد(۰۱/۰>P). همچنین نتایج نشان داد مسیرهای مستقیم این پژوهش معنادار شدند و مسیرهای غیرمستقیم شفقت خود از طریق نقش میانجی استقامت بر ایدهپردازی خودکشی معنادار بود. بر اساس یافتههای این پژوهش، مدل نهایی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود (۰۳۵/۰=RMSEA و ۰۵/۰>P-value) و مدل نهایی ارزیابی شده از برازندگی مطلوبی برخوردار است و گام مهمی در جهت شناخت عوامل موثر بر ایده پردازی خودکشی در بین سربازان وظیفه است.

Keywords:

استقامت , شفقت خود , عزت نفس , ایده پردازی خودکشی , خدمت وظیفه.