اثر تنش شوری بر جوانه زنی هفت گونه مرتعی

شوری یکی از مشکلات در حال افزایش جهان است که سطح وسیعی از اراضی کشور ما را نیز در بر می گیرد. با توجه به افزایش سطح اراضی شور و کمبود اراضی مطلوب در کشور، شناسایی گیاهان مرتعی مقاوم به شوری اهمیت زیادی دارد. به منظور تعیین اثر سطوح مختلف شوری بر جوانه­زنی گونه های اشنان (Seidlitzia rosmarinus)، سیاه­تاغ (Haloxylon aphyllum)، سفیدتاغ (Haloxylon persicum)، پرند (Pteropyrum aucheri)، سیاه­شور (Sueda fruticosa)، قیچ ((Zygophyllum eurypterum و آتریپلکس (Atriplex lentiformis) آزمایشی در مرحله جوانه زنی به صورت طرح فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با شش سطح شامل غلظتهای ۰، ۱۰۰، ۲۰۰، ۳۰۰، ۴۰۰ و ۵۰۰ میلی­مولار کلریدسدیم در سه تکرار انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش میزان شوری، درصد و سرعت جوانه­زنی کلیه گونه­ها کاهش پیدا کرد ولی روند کاهش درصد و سرعت جوانه­زنی در گونه های مورد مطالعه متفاوت بود و اختلاف بسیار معنی داری در میان سطوح مختلف شوری مشاهده شد. در بین گونه های موردمطالعه سیاه تاغ و سیاه شور به ترتیب بیشترین و کمترین درصد جوانه زنی، اشنان و پرند به ترتیب بیشترین و کمترین سرعت جوانه زنی را دارا بودند. از توانایی جوانه زنی در غلظتهای مختلف شوری به عنوان معیاری برای مقاومت بذرها استفاده می­شود که پاسخهای جوانه زنی بذرهای گونه های مورد مطالعه به شوری بسیار متنوع بود.

Keywords:

تنش شوری , جوانه زنی , گونه های مرتعی , کلریدسدیم