بررسی تاثیرخودتنظیمی و عزت نفس بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان با نقش میانجی گرایانه باورهای غیرمنطقی

در هر جامعه یکی از اهداف تعلیم و تربیت پرورش توانایی های فکری و شناختی دانش آموزان است. به گونه ای که فرد بتواند به طور مستقل درباره مسائل مختلف بیاندیشد و فرایندهای شناختی اش را برای استفاده بهینه و در جهت مطلوب هدایت کند. دراین تحقیق، بررسی تاثیر خودتنظیمی و عزت نفس بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهرستان مشهد منطقه تبادکان با نقش میانجی گرایانه باورهای غیرمنطقی که با توجه به قلمرو زمانی و مکانی انجام تحقیق، جامعه آماری تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهرستان مشهد منطقه تبادکان به تعداد ۲۶۰ نفر بوده است که به مدت یک ماه از ابتدای اسفند۱۳۹۶ مورد بررسی قرار گرفت. برای تحقیق حاضر با توجه به جامعه پژوهش جهت تعیین حجم نمونه ی تحقیق از فرمول کوکران استفاده شد که تعداد ۱۵۵ نمونه می باشد. در پرسشنامه ی این پژوهش، منبع پرسشنامه انگیزش تحصیلی، مقیاس هارتر(۱۹۸۱) از مقیاس های انگیزشی تحصیلی است. پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد حاوی ۱۵ سوال است که توسط بوفارد و همکاران در سال ۱۹۹۵ طراحی و توسط کدیور در سال۱۳۸۰ در ایران هنجاریابی شده است.

Keywords:

انگیزش تحصیلی , عزت نفس , خودتنظیمی , باورهای غیر منطقی.