آثار حقوقی ادغام و اتحاد کشورها در پرتو حقوق جانشینی دولتها

مطابق قواعد حقوق بین الملل عرفی، در تمام اشکال جانشینی پس از تحقق جانشینی یک کشور، اموال کشور سابق بهکشور جانشین تعلق می پذیرد، اما در این زمینه تعریفی از اموال کشور وجود ندارد تا همه کشور ها در آن خصوصاتفاق نظر دا شته با شند. در معاهدات و ا سناد ج رویه های قضایی تعاریف مختلفی از اموال کشور و نحوه تخصیص آناموال به کشورهای جانشین دیده می شود. معمولا برای شناسایی این اموال به قانون داخلی کشور سابق مراجعهمی گردد که این موضوع در کنوانسیون ۱۹۸۳ وین در خصوص جانشینی کشورها در اموال و بایگانی و دیون مشاهدهمی شود. پس از طرح شدن بحث تخصیص، اصولی برای تخصیص اموال در عرف و اسناد بین المللی وجود دارد که هدفاین نوشتار تبیین آنهاست. در خصوص دیون نیز قواعد بین المللی تا حدود زیادی متعارض است و رویه ها نیز به طورجدی پراکنده اند و نتیجه گیری از آنها دشوار است. در جانشینی در دیون هم در مواردی پذیرش دین کشور سابق دیدهمی شود هم عدم پذیرش و هم رویه های بینابینی. این امر بیشتر مرتبط با ماهیت دین و نوع جانشینی بوده است. برایمثال دیون تخصیص یافته به سرزمین موضوع جانشینی در نظام کشور سابق معمولا مورد پذیرش کشور جانشین قرارمی گیرد و دیون منفور مورد پذیرش قرار نمی گیرد. در این نوشتار سعی شده تا اصول مرتبط با تخصیص دیون نیز بیان شود.

Keywords:

جانشینی دولت ها , حقوق بین الملل