رویکرد قرآن به سبک زندگی اجتماعی (مطالعه موردی: ارتباط با جنس مخالف)

سبک؛ پدیده ای اجتماعی است که از طرف تعدادی از افراد جامعه یا گروهی خاص مورد پذیرش واقع شود. که باید آن را واجد جنبه ی فردی و اجتماعی دانست که علاوه بر فرد، عموم مردم با توجه به فرآیندها، ارتباط و ارزش اجتماعی، در ساخت و پرداخت آن مشارکت دارند. در این رویکرد، سبک زندگی قرآنی، نسخه ی منحصر به فردی نیست که از اصول و قواعد جامعه شناختی متاثر نباشد. بلکه به عنوان یک سبک دینی در زندگی اجتماعی؛ عبارت از مجموعه روش ها و شیوه هایی است که هر مسلمانی به وسیله آن ها از تمام سرمایه های فردی و اجتماعی برای استحکام نظام ارتباطی و سپری کردن درست امور زندگی برابر با موازین الهیاستفاده می کند. مبتنی بر این موضوع، سبک زندگی قرآنی در ارتباط با جنس مخالف، ضمن توجه به غریزه ی جنسی به عنوان یک نیاز طبیعی که نقش اصلی و تام را در بقاء نسل ایفا می کند، نحوه ی ارتباط و بستر رفع آن را منوط به رعایت ضوابط، هنجارها، آداب و رسوم و قواعد و قوانین معینی می داند که در نظام خانواده و اجتماع، هویت فردی و اجتماعی زن و مرد برای عبودیت و تکامل، معنا پیدا می کند.

Keywords:

قرآن , سبک , زندگی اجتماعی , ارتباط , جنس مخالف