پژوهشی در نقد ترجمه محمد الفراتی (بررسی موردی برخی از ضرب المثل های بوستان)

ضرب المثل از مهمترین اشکال ادبی است که بیشترین کاربرد را در بین ملت ها دارد و جزء مهمی از میراث فرهنگی محسوب می شود. بنابراین بر مترجمی که می خواهد از راه ترجمه این میراث ادبی را از زبانی به زبان دیگر منتقل نماید، ضروری است که در انتقال آن اهتمام کافی داشته باشد تا معانی فرهنگی و ویژگی های بلاغی آن کاملا حفظ گردد. در واقع مترجم به عنوان یک میانجی باید نوعی هماهنگی بین دو فرهنگ مبدا و مقصد ایجاد نماید. به دیگر سخن وجود سازواره های فرهنگی و معانی ضمنی نهفته در ضرب المثل ها کار را برای مترجم دشوار می کند. محمد الفراتی شاعر و مترجم معاصر سوری در خدمت به زبان و ادب فارسی آثار قلمی ارزشمندی از خود به یادگار گذاشته و گزیدهای از آثار بزرگان ادب پارسی از جمله بوستان سعدی را به عربی ترجمه کرده است. این جستار به روش توصیفی تحلیلی سعی دارد با رویکرد نظریه گارسس به بررسی و ارزیابی دریافت معنایی محمد الفراتی از اصطلاحات و ضرب المثل های موجود در بوستان سعدی بپردازد که در پی آن روشن می گردد مترجم تلاش کرده مخاطب را تا حد امکان به نویسنده زبان مبدا نزدیک گرداند در نتیجه نسبت به برونه زبان و بافت متن اصلی وفادار مانده است.

Keywords:

ترجمه , ضرب المثل , نظریه گارسس , فراتی , بوستان سعدی