رابطه بین احساس تنهایی و رفتارهای پر خطر با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه اول شه رقم

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین احساس تنهایی و رفتارهای پرخطربا پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطهاول شهر قم اجرا شده است. این پژوهش به بررسی رابطه احساس تنهایی (تجربه ذهنی ناخوشایندی که در هدفصورت بروز نقص جدی در شبکه ارتباطی اجتماعی شخص اتفاق میافتد) با رفتارهای پرخط ر وپیشرفت تحصیلیدانش آموزان پرداخته است. نوجوانی دوره حساسی از زندگی است که با تغییرات و رشد سریع مشخص می شود. اینتغییرات با رفتارهایی در ارتباط است که بر سلامتی فرد تاثیر می گذارند. نمونه این پژوهش مقطعی شامل ۵۰ نفر (۲۵دختر و ۲۵ پسر) از دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر قم بودندکه به روش نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی انتخابشدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه استاندارد بود. داده ها با کمک نرم افزار ۱۶ SPSS و آزمون های تی، مربع کای وآمار توصیفی تجزیه و تحلیل شدند.با توجه به شیوع بالای رفتارهای پرخطر در دانش آموزان دبیرستانی ضرورتانجام برنامه های راهبردی و مداخله های علمی در این گروه سنی که آینده سازان جامعه به شمار می روند، ضروریبه نظر می رسد . نوجوانانی که گرایش به احساس تنهایی و رفتارهای پرخطر دارند پیشرفت تحصیلی کمتر، (گرایشبه خودکشی بیشتر و احتمال مرگ و میر بالاتر و ابتلای به بیماری های مرتبط با رفتارهای پرخطر بیشتری خواهندداشت.بنابراین بین احساس تنهایی و رفتارهای پرخطر رابطه معنادری وجود دارد.

Keywords:

احساس تنهایی , رفتارهای پرخطر , پیشرفت تحصیلی