شیوه ی نوین اموزشی مشارکتی در جهت خودباوری دانش اموزان

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 253

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ESPCONF09_154

تاریخ نمایه سازی: 31 فروردین 1402

Abstract:

در سیستم اموزشی کنونی که در مدارس سالهای زیادی در حال اجرا است و نسل های چند دهه ی پیشرا پرورش داده مشگلات بزرگی مشاهده میشود. و متاسفانه نتایج ملموس ان را در وجود بسیاری ازافرادی که در این نسلها به خودکفایی رسیده یا نرسیده اند و یا در رشته های تحصیلی خود موفق شده اندیا نشده اند و حتی ادادمه ی تحصیل داده اند یا ترک تحصیل کرده اند را میتوان دید .افرادی کهبرخلاف استعداد ذاتی و توانایی شخصی در حرفه های غیر مرتبط فعالیت میکنند یا بخاطر کسب درامد بهطور کلی ان را بدست فراموشی سپردند یا متاسفانه بدلیل نبود افراد اگاه در پیرامون و مشاوره هایغیرتخصصی این مسیر استعدادیابی به انحراف کشیده شده. در مورد ساختار نظام اموزشی در کشورمانمتاسفانه میتوان گفت طولانی ترین دوره ی ازمایشی یک طرح پژوهشی و اموزشی در کل دنیا است کهبدون تغییر اساسی در ساختار اصلی در حال اجرا در کشورمان است . انهم در مهم ترین عرصه ی اموزشیو پرورشی کشور که زیرساخت اصلی تربیتی اموزشی و پیشرفتی شهروندان و به طبع ان کل کشور بهاین موضوع مرتبط میباشد . در این فضا جای خالی روشی جدید وخلاقانه برای اموزش و پرورش احساسمی شود. نوآوری در اموزش در سالهای اخیر در کشور فقط در زمینه ی تیوری و محتوای دروس و وسایلاموزشی بوده و در ساختار عملی اموزشی هیچ تغییر اساسی تشکیل نشده .در پژوهش حاضر شیوه ایعملی برای مشارکت دانش اموزان برای امر تدریس و اموزش و پروش و کشف استعدادها ارایه شده تابتوانیم خودباوری و اعتماد به نفس را در بین دانش اموزان گسترش دهیم و همچنین استعدادهای نهاندر وجود دانش اموزان را کشف کنیم تا هم بهره وری تحصیلی و فردی در دانش اموزان بالاتر برود ومسیر پیشرفت به سمت استعداد ذاتی دانش اموزان هموار و مشخص شود و هم تا حد زیادی از بارسنگین اموزش از روی دوش اموزگاران کاسته شود .در این پژوهش از روش مطالعه و تحقیق میدانی وتجربیات دانش اموزان و معلمان و مطالعه ی تحقیقات مرتبط پژوهشگران خارجی و داخلی استفاده شده واز نظر هدف کاربردی و عملیاتی است.. لذا هدف از مقاله ی حاضر شناخت مولفه های کالبدی موثر برحس تعلق در مدارس و ارایه ی راهکار مرتبط در این زمینه (در درجه ی اول) برای تعلق خاطر بهمکان اموزشی (بجای گریزان بودن انها) و مشارکت در اموزش و پرورش دانش اموزان می باشد.

Authors

حسین سالاروند

پژوهشگر,ایده پرداز. کارشناس عمران از دانشگاه ازاد اسلامی

قاسم یداللهی

لیسانس امور اجتماعی از دانشگاه ازاد اسلامی

زهرا کیامهر

لیسانس امور تربیتی از دانشگاه فرهنگیان