مطالعه رابطه مشارکت در اجتماعات دینی و سرمایه اجتماعی در شهرستان بهمئی (لیکک)

هدف اصلی این پژوهش مطالعه رابطه مشارکت در اجتماعات دینی و سرمایه اجتماعی می باشد جامعه آماری این تحقیق را مردان و زنان ۱۵-۵۹ سال شهربهمئی (لیکک) تشکیل داده اند که ما برای به دست آوردن یک نمونه پایا از جامعه آماری، از فرمول کوکران استفاده کرده ایم که بر این اساس حجم نمونه ۴۱۰ نفر انتخاب شده است. بنابراین پرسش آغازینی که ما را به سمت این تحقیق و مطالعه سوق داد، شناسایی عواملی بود که می تواند باعث افزایش سرمایه اجتماعی در ایران شود؛ در ادامه و با نگاهی به آموزه های دین اسلام که آموزه هایی اجتماعی است و افراد را دعوت به در جامعه ماندن و نه به انزوا رفتن می کند، کار و تلاش را عبادت می داند، ایجاد و تقویت ارتباطات بین واحدهای مختلف اجتماعی از قبیل خانواده و همسایه و برادران مسلمان را در قالب هایی چون صله رحم و مواسات... تجویز و تشویق می کند و از مومنان می خواهد که در کنار هم و به صورت جمعی عبادات خود را انجام دهند، این آموزه ها و مناسک جمعی می تواند به پیدایی و تقویت سرمایه اجتماعی منجر شود و دین می تواند با ایجاد شبکه روابط بین پیروان خود مبنایی برای تولید و قوام سرمایه اجتماعی شود؛ همچنین با توجه به تاثیری که دین می تواند بر چگونگی روابط میان آدمیان (که دغدغه خاطر اندیشه ورزان حوزه سرمایه اجتماعی است) داشته باشد، ضرورت تبیین دقیق و علمی تاثیر شرکت در اجتماعات دینی بر سرمایه اجتماعی و نشان دادن چگونگی این تاثیر روشن می گردد، بین شرکت در اجتماعات دینی و سرمایه اجتماعی و متغیرهای مستقل رابطه معنی داری وجود دارد. خروجی تحلیل رگرسیونی با توجه به مقدار ضریب تببین یا R۲ به ما نشان می دهد که مشارکت مذهبی قادر به تبیین ۲۱/۰ درصد از تغییرات سرمایه اجتماعی است، معنی داری آزمون f نیز مدل ما را در سطح خطای کمتر از ۰۱/۰ تایید می کند؛ با توجه به Beta تغییر در یک واحد در مشارکت مذهبی باعث ۴۴/۰ واحد تغییر در سرمایه اجتماعی می شود، مقدار t و سطح معنی داری آن با خطای کمتر از ۰۱/۰ نیز به ما نشان می دهد که متغیر مشارکت مذهبی تاثیر معنی داری در تبیین تغییرات متغیر سرمایه اجتماعی دارد.

Keywords:

مشارکت در اجتماعات دینی , سرمایه اجتماعی , اعتماد اجتماعی