اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر خود پنداره مثبت دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر خود پنداره مثبت دانش آموزان می باشد که این پژوهش یک تحقیق نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه آزمایشی و گروه گواه است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهرستان بجنورد که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ به تحصیل اشتغال داشتند می باشد. روش نمونه گیری این پژوهش به صورت در دسترس می باشد که شیوه گمارش (جایگزینی) تصادفی است. که به طور تصادفی ۱۶ نفر از دانش آموزان به عنوان گروه کنترل و ۱۶ نفر به عنوان گروه آزمایش انتخاب شدند. اطلاعات این پژوهش به وسیله آزمون خود پنداره پیرز- هاریس جمع آوری شده است. پس ازآنکه دانش آموزان به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی و گواه تقسیم شدند، مورد پیش آزمون خود پنداره پیرز- هاریس قرار گرفتند، سپس مداخله آزمایشی (آموزش مهارت های زندگی) بر روی دانش آموزان گروه آزمایشی انجام پذیرفت. برای تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss ۲۲ در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد آموزش مهارت های زندگی بر خودپنداره مثبت دانش آموزان تاثیر دارد و تائید گردید و در رابطه با فرضیه های فرعی نیز آموزش مهارت های زندگی بر ویژگی ظاهری، اضطراب، شادی و رضایتمندی، رفتار دانش آموزان، وضعیت مدرسه و وضعیت شناختی ذهنی و محبوبیت تاثیر دارد چراکه درجه معنی داری کمتر از ۰.۰۵ و تائید گردید و در ادامه پیشنهاداتی ارائه گردید

Keywords:

مهارت های زندگی , خود پنداره , دانش آموزان , اثربخشی