اثر بخشی هنر درمانی بر رفتارهای خود زنی و احساس تنهایی نوجوانان دارای رفتار خود زنی

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات مداخله هنر درمانی بر رفتارهای خود زنی و احساس تنهایی نوجوانان دارای رفتار خود زنی در شهرستان یزد انجام پذیرفت. در این مطالعه روش تحقیق نیمه آزمایشی و با تکیه بر روش نمونه گیری در دسترس، مداخله هنر درمانی ۱۰ هفته (سه جلسه ۵۰ دقیقه ای در هر هفته) برای نوجوانان دارای رفتار خودزنی در رده سنی ۱۱ الی ۱۵ ساله در شهرستان یزد پیاده سازی گردید که به کلینیک های تخصصی کودک و نوجوان و همچنین مراکز بهزیستی مراجعه داشتند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه احساس تنهایی آشر و همکاران (۱۹۸۴) و خودزنی سانسون و همکاران (۱۹۹۸) بود. برای تحلیل آزمون فرضیه ها از آزمون آنکووا در سطح معنی داری ۰/۰۵ استفاده شد. یافتهها نشان داد که مداخله هنر درمانی بر رفتارهای خود زنی نوجوانان دارای رفتار خود زنی در شهرستان یزد تاثیر گذار است P<۰/۰۵) و (F=۳۲۱/۲۹؛ میزان اثر بدست آمده برابر با ۹۴ درصد می باشد. همچنین، مداخله هنر درمانی بر احساس تنهایی نوجوانان دارای رفتار خود زنی در شهرستان یزد تاثیر گذار است P<۰/۰۵) و (F=۳۲۹/۶۶؛ میزان اثر بدست آمده برابر با ۹۳ درصد می باشد.

Keywords:

هنردرمانی , رفتار خودزنی , احساس تنهایی , نوجوان.