بررسی مفاهیم هنر، فلسفه و معماری و ارتباط آنها با یکدیگر

یگانگی هنر معماری و فلسفه در ساختار ،پدیدارشناسی مبنای اندیشه هایی در موضوع هنر و معماریبوده است معمار این حقیقت را از طریق عمل در ،معماری به واسطه ترسیم کردن و ایجاد یک ایده خلاق جمعی کسب مینماید هنگامی که معمار در موقعیت عمل قرار میگیرد بر مبنای خرد و فلسفه مشخصه های مهم و جنبه های مجهول را تشخیص و تصمیم میگیرد که به چه شیوه و روشی طراحی و روند ساختن را ادامه دهد بر این منوال هنر معماری خود را نظامی عقلانی و فلسفی معرفی می کند و معمار که خود محوریت این موضوع را دارد امری را بر مبنای این نظام عقلانی و فلسفی میسازد. معمار از طریق این سازندگی، اثر هنری را ارتقاء بخشیده و آن را در بستر قدرت هنر معماری قرار میدهد بستری که در چهارچوب قدرت تفکر و در قالب فرمهای منطقی و فلسفی تجسم مییابد و سپهر اراده ای را میگشاید که در آن معمار فضا را گسترش میدهد تا ،خودش هنرش و علمش را به تایید برساند هنر مدرن معماری و طراحی، ایده خود را از فردیت گسترش یافته و پیشروی در طبیعت و ترجیحات خویش را در فرمی از هارمونیها می گیرد. هدف از این تحقیق بررسی ارتباط میان ،هنر فلسفه و معماری و قیاس آنها با نظرات بزرگان و فیلسوفان در چهارچوب فلسفه و هنر میباشد روش تحقیق در این پژوهش بصورت ،توصیفی تحلیلی و تلفیقی از روش کتابخانه ای اسنادی و دیگر منابع اطلاعاتی معتبر میباشد

Keywords:

فلسفه هنر , معماری تاریخ مفهومی حوزه معنایی