بررسی شاخص های فقر،عوامل شکل گیری حاشیه نشینی، پیامد ها و راهکار های مقابله با آن(نمونه موردی: محلات حاشیه نشین شهر تبریز)

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 203

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICRSIE07_708

تاریخ نمایه سازی: 6 اردیبهشت 1402

Abstract:

هدف این مطالعه شناخت اثرات مهاجرت و حاشیه نشینی بر آسیب های اجتماعی می باشد. مهاجرت عامل اصلی پیدایش حاشیه نشینی و اسکان غیر رسمی است و حاشیه نشینی خود به عنوان یکی از مسائل اجتماعی،پیامدها و آثار متفاوتی در سطوح خرد و کلان در جامعه به جای میگذارد. یکی از مهم ترین حوزه های تاثیرگذار حاشیه نشینی ، حوزه بسیار حساس آسیب های اجتماعی است. گسترش حاشیه نشینی در سطح خرد موجب ایجاد اختلال در امنیت روانی ساکنان شهر ها و در سطح کلان موجب ایجاد انواع آسیب ها و ناهنجاری های اجتماعی می شود.حاشیه نشینان را در معنای عام شامل تمام کسانی می دانند که در محدوده اقتصادی شهر ساکن هستند ولی جذب اقتصادی شهری نشده اند.جاذبه شهرنشینی و رفاه شهری این افراد را از زادگاه خویش کنده و به سوی قطب های صنعتی و بازار کار می کشاند و اکثر آن ها مهاجرین روستایی هستند که به منظور گذراندن زندگی بهتر راهی شهر ها میشوند . حاشیه نشینی مشکلات اجتماعی موجود در شهر ها را تشدید کرده و آن ها را گسترده تر می سازد. وجود حاشیه نشینان در مناطق حاشیه ای شهر ها به لحاظ تقاضا برای استفاده از منابع آموزشیو پرورشی می تواند موجب افزایش فشار بر منابع موجود در این زمینه شود و یا این که سطح بی سوادی را افزایش دهد.اختلاف سطح توسعه در زمینه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی میان شهر و روستا یکی از عوامل عمده مهاجرت روستاییان به شهر ها و در نتیجه بروز و گسترش پدیده حاشیه نشینی است و تا زمانی که این اختلاف سطح از بین نرود، همچنان مهاجرت از روستا به شهرها و نیز ایجاد مناطقی به نام حاشیه ادامه دارد.با وجود مشکلات و مسائل در مناطق حاشیه نشین، این عقیده که باید این مناطق را تخریب کرد قابل دفاع نمی باشد.لذا برای حل مساله و رفع مشکلات موجود و کمک به کاهش آسیب های اجتماعی در سطوح خرد و کلان، می بایست با ساماندهی حاشیه نشینی و فراهم کردن امکانات مورد نیاز برای حاشیه نشینانو کم کردن فاصله و خلاء موجود بین آن ها و شهرنشینان اقدامات لازم را در این زمینه انجام داد و انجام این امور که از لوازمو مقدمات پیشگیری و کاهش میزان جرایم و آسیب های اجتماعی در این مناطق است، امکان پذیر نمیباشد مگر با مشارکتو همکاری و همدلی کلیه دستگاه های ذیربط به ویژه سازمان ها و نهادهای آموزشی، فرهنگی،انتظامی،رفاهی و قانون گذاری.

Authors

نیما علیپور اقدم تکمه داش

دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه هنر اسلامی تبریز،تبریز،ایران