نقش خانواده از دیدگاه اسلام و روانشناسی مثبت نگر

خانواده از مهم ترین نهادهای اجتماعی است که استحکام بنیان های آن برای برخورداری از جامعه ای پویا و با نشاط ضروری به شمار می رود. به همین جهت می توان با آموزش در دوره کودکی و نهادینه کردن باورها و ارزش های درست در کودکان تاثیر بسزایی در سلامت و تحکیم این نهاد گذاشت و اینگونه سلامت روانی و اجتماعی افراد را تضمین کرد.خانواده به عنوان نخستین کانونی که فرد در آن قرار می گیرد، اهمیت زیادی در زندگی و آینده او دارد. به همین دلیل بیشترین تاثیرهای محیطی فرد از محیط خانواده است و تاثیرپذیری فرد از دیگر محیط ها نیز به خانواده مربوط می شود. در نتیجه این نهاد بخش مهمی از سرنوشت انسان را پایه گذاری می کند و در تعیین سبک و خط مشی زندگی آینده، اخلاق، سلامت و عملکرد فرد نقش اساسی دارد .همین تاثیرگذاری باعث شده است تا به تحکیم بنیان های خانواده توجه اساسی شود و این مهم بر آموزش در سنین کودکی تاکید دارد.. نقش تربیتی خانواده خانواده به عنوان رکن اساسی تربیت ، نقش بسیار مهمی در کمک به رشد و تربیت کودکان ایفا می کند.والدین به عنوان الگوهای اصلی زندگی کود ک، احساسات، علایق ، ویژگی های اخلاقی و شخصیتی و حتی منطق قضاوتی و ارزشی خود را به او منتقل می کنند و کود ک با علاقه و وجد تمام این معیارها را درونی می کند و شخصیت در حال تکوین خود را با آن وفق می دهد.در رابطه با جایگاه، نقش ، ارکان، مدیریت خانواده و تفاوت زن و مرد به عنوان ارکان اصلی خانواده، پژوهش هایی انجام گرفته ، ولی به صورت جامع و با نگاهی دینی ، روانشناختی و گسترده، به آن پرداخته نشده است . در این نوشتار سعی شده با توجه به آموزههای دینی وروانشناختی به مباحث خانواده پرداخته شود.

Keywords:

خانواده , دین اسلام , روانشناسی , مثبت نگر