بررسی اثربخشی روانشناسی مثبت نگر بر بهزیستی روانی مادران (مطالعه موردی کودکان دارای اختلال اوتیسم )

کودکان اوتیسم در فرایند ادراک محیط دچار اختلال می باشند. مشکل پردازش حسی به عنوان یکی از مشکلات شایع در کودکان مبتلا به اوتیسم مطرح شده است . این مشکلات می تواند بر رفتارهای انطباقی و مشارکت این کودکان تاثیر بگذارد. در پژوهش حاضر سعی بر آن است تا به بررسی اثربخشی روانشناسی مثبت نگر بر بهزیستی روانی مادران (مطالعه موردی کودکان دارای اختلال اوتیسم ) بپردازد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که در مورد تمامی موارد اختلال می توان تعمیم داد که ایجاد فضایی با حداقل محرکهای محیطی شامل عوامل ایجاد کننده اغتشاش بصری و سرو صدا و ... برای جلوگیری از انگیزش بیش از حد آنان توسط محیط و افزایش تمرکز آنان هنگام حضور در فضا است . از دیگر اهداف و اولویت های اصلی چنین مرکزی ایجاد حس امنیت ، استقلال و آسایش روانی کودک و همچنین ارتباط نزدیک وی با طبیعت به عنوان یک عنصر احیا کننده است چرا که با وجود چنین شرایطی ، مادران کودکان مبتلا به اوتیسم به لحاظ روانی شرایط بهتری خواهند داشت .

Keywords:

روانشناسی مثبت نگر , بهزیستی روانی , مادران , کودکان , اوتیسم .