فرآیند نظریه بوم شناسی در معماری و ارتباط آن با فرهنگ (مرکز فرهنگی تیجیبائو)

با بررسی و شناخت طبیعت واکوسیستم می توان به درستی نیازهای انسان را پاسخ داد. ما در این مقاله دو هدف را در پیش گرفتیم نخست شناخت اکوسیستم و طبیعت تاثیر گذار پیرامون بشر و گام بعد بهبود کیفیت طرحهای معماری برای زندگی بشر در چارچوب حفظ اکوسیستم این مقاله ماهیت کلی روابط انسان با طبیعت خود را مورد بررسی قرار داده و در جهت تقویت و پایداری مواردی را خاطر نشان می کند. شایان ذکر است که این موارد بازتاب مستقیم در طراحی مکان در معماری را دارد.در این جهان ،معماران نیز همسو باسایر دانشمندان درپی یافتن راهکارهای جدید برای تامین زندگی مطلوب انسان بوده اند تحقیق حاضر از لحاظ روش با اتکا به شیوه های توصیفی و تحلیلی انجام گرفته است. با انجام مطالعات کتابخانه ای و بررسی مفاهیم و دیدگاه های مرتبط با دانش بوم شناسی ، کاربرد این دانش در معماری و ارتباط آن با فرهنگ به عنوان یک راهبرد نظری و عملی به شکل تحلیلی از نگرش ها و اصول عمومی دانش بوم شناسی، مورد بررسی قرار گرفته است. در نظریات پسا اثباتگرایی سعی شده است از نگاهی کل نگر به ارتباط بین علوم دقت شود و بوم شناسی فرهنگی از چنین دیدگاهی نظرات پراکنده محققین بویژه بوم شناسان و فرهنگ شناسان را به هم مرتبط ساخته است. ارتباط الگوی سکونت و به تبع آن معماری با بوم شناسی و انسان قابلیت ورود بوم شناسی فرهنگی در تحقیقات معماری را نشان می دهد که بویژه در پژوهش های معماری پایدار موضوعیت و ضرورت دارد.

Keywords:

بوم شناسی (اکولوژی) , معماری پایدار , معماری منظر , اکولوژیک , بوم شناسی فرهنگی