اثربخشی درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگ ی بر رشد شخصی در همسران جان باختگان بیماری کووید ۱۹

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر رشد شخصی در همسران جان باختگان بیماری کووید ۱۹ انجام گرفت . روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را همسران جانباختگان ناشی از بیماریکووید ۱۹ شهر بروجرد در سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند. نمونه ی آماری شامل ۳۰ نفر از همسران بودند به روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹) زیرمقیاس رشد شخصی استفاده شد. جلسات درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی مایکل فریش (۲۰۰۶) در ۸ جلسه ، ۸ هفته ای و هر هفته یک جلسه و هر جلسه ۹۰ دقیقه به صورت گروهی تنظیم شد. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج آنالیز داده ها نشان داد که درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر رشد شخصی در همسران جان باختگان بیماری کووید ۱۹ گروه آزمایش اثربخش بود. بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه ، متخصصان حوزه سلامت می توانند از درمان مبتنی بر کیفیت زندگی را به منظور بهبود رشد شخصی بهره ببرند.

Keywords:

درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی , رشد شخصی , کرونا.